Tja dan wordt het verhaal wel korter, maar who cares. Bij het cafeetje aand het strandje van Meerwijck drinken we koffie mat een matige bijna slechte appeltaart. Gauw vergeten en wegspoelen met de koffie. De bediening is er ook niet prettige, maar het uitzicht wel. Tenminste toch nog iets of niet dan. We zijn relatief vroeg en het strandje is redelijk uitgestorven. Als we verder gaan richting ons beruchte pontje, lopen we over de camping waar de sfeer lekker relaxed is. Henk herinnert aan de sfeer tijdens de basketbalavonden op Witterzomer. Heel gezellig en je voelde je lekker er helemaal eruit ook al was je onder de rook van Assen. Goede herinneringen. Het pontje ligt aan de overkant en een aantal fietsers komen met het ponte onze kant op. Eenvoudig principe, namelijk zelf draaien aan de handel en via een ketting trekt het pontje zich naar de overkant. Hoe simpel en wij doen hetzelfde en komen vanzelf aan onze overkant.
Nu komt voor ons het nieuwe deel van de route en die loopt door de polder. Mooi gebied en veel vogels begeleiden ons schreden over het fietspad. Maar ook de brulkikkers kwaken hun hoogste lied en klinkt als muziek in de oren. Weinig wandelaars, alleen twee dames die we op het eerste stuk ook tegen kwamen. Kennelijk lopen die ook het rondje alleen in tegengestelde richting. Het is warm en geen wind en geen schaduw. Pas als we in de buurt van Noordlaren zijn krijgen we wat schdauw van de bomen en als we Noordlaren verlaten zijn we ook alweer bij de Bloemert in Midlaren waar de auto staat.
We drinken nog een biertje in Vries en hebben eindelijk het Rondje Zuidlaardermeer volgemaakt. Totaal 15,6 kilometer en lekker kort tussendoortje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten