De Hunzeloop is niet alleen genieten van de natuur. Onderweg zult u op een aantal plekken ook worden vermaakt met muziek, theater en natuuractiviteiten. Bij de stempelposten kunt u iets eten of drinken. Daarnaast is wandelen ook nog eens goed voor uw gezondheid. Gebruik de Hunzeloop als training voor de Tocht om de Noord of andere wandelelementen. Het is sowieso een gezellig evenement om samen te wandelen met vrienden, familie of collega’s!
Dit is de aankondiging van het Drentsche Landschap over de Hunzeloop en de 30 kilometer heeft de titel "rond het Zuidlaardermeer" meegekregen. Maar niets is minder waar, maar de tocht was erg mooi en duidelijk aangegeven. Op 1 punt was het ff moeilijk, maar als volleerde controleur van route voor het Drentsche Landschap, werd het ons uiteindelijk wel duidelijk. Om 8:00 uur rijd ik weg van huis om Frits te halen en vervolgens Henk. Daar doen we nog ff een bakkie en tuffen we naar Zuidlaren. Parkeren, inschrijven en op pad. Ik heb geen idee hoeveel mensen hebben gewandeld, maar bij de start en onderweg was het behoorlijk rustig. Henk en ik hebben al eens een rondje Zuidlaardermeer gedaan en we herkennen stukken van de route. Zoals gezegd deze route ging niet om het Zuidlaardermeer maar meer door de velden ten oosten van Zuidlaren. Via een fraaie route komen we in Midlaren vlak bij de Bloemert langs. Hier heeft Jeroen enkele jaren gelden nog gewerkt. Maar ik weet nog dat er mooie paden lopen, maar weet sinds vandaag dat we nog niet alle paden daar hebben gehad. Na zo'n 11 kilometer komen we paviljoen Meerzicht uit en daar nemen we onze eerste stop. Het paviljoen doet zijn naam eer aan, want we genieten van een fraai uitzicht over het Zuidlaardermeer. De koffie en het appelgebak gaat er lekker en voldaan gaan we weer op pad. 1/3 ligt achter ons en de zon heeft de mist inmiddels verdreven. Prachtig wandelweer en we genieten met volle teugen. De gesprekken zijn weer zoals altijd divers, maar zeker interessant.
De route vele lange paden in de volle zon, maar het lijkt allemaal als vanzelf te gaan voor ons allemaal. Zoals vanouds krijg ik de verhalen over de IJzer te horen, maar in tegenstelling tot enkele jaren geleden weet ik nu waarover het gaat en dat scheelt wal een slok op een borrel. Het onderwerp 'Trekvogelpad' geeft een stilte moment, want wanneer gaan we die weer oppakken. Nu is Menno weg, binnenkort gaat Frits weer eens op vakantie of ben ik weer op sjouw. Wat dat aangaat lijkt het moeilijk te plannen. We moeten het er maar eens overhebben in welk jaar we het pad weer eens oppakken. We lopen een groot stuk langs de Oostermoersevaart en erg fraai, als we de brug over zijn nemen we een broodje op een wankel wandelbankje.Door de velden komen we uiteindelijk in Spijkerboor en daar is 't Keerpunt (stempelpost)
Nadat we Spijkerboor kort aandoen, komen we dus op het punt waar we feitelijk een aanwijzing missen, zodat we niet helemaal zeker zijn. Gelukkig van korte duur, maar niet lang daarna krijgen we te maken met een echte omleiding. Kennelijk hebben ze geen toestemming gekregen om grote hordes wandelaars via een erf naar het pad erachter te leiden. De oplossing is vrij eenvoudig, maar iets in mij zegt dat het minder fraai was. We weten het niet, maar het gevoel is er gewoon. In Zuidlaren komen we langs de sporthal waar we jaren geleden onze wedstrijden tegen Ritola hebben gespeeld. In een zeer grijs verleden was het. Via de achterpaden langs het mais en velden lopen we naar de Brink en zit onze tocht erop. Tevreden rijden we naar huis en bij Henk drinken we nog wat op de goede afloop. 30,5 kilometer met een gemiddelde looptijd van 5.8 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten